Verwarm de oven voor op 150 graden Celsius.
Snijd de vanille stokjes over de lengte door en schraap deze leeg. Doe de zaadjes in een pannetje met de melk. Breng dit zachtjes aan de kook en haal vervolgens van het vuur om het te laten afkoelen.
Scheid de eieren en klop de eiwitten stijf, totdat er zachte pieken worden gevormd en je de schaal op zijn kop kan houden, zonder dat er wat uitvalt. Let erop dat er absoluut geen ei-geel in je kom terecht komt en zorg dat je kom droog en vetvrij is, voordat je het ei-wit erin doet, anders wordt het niet stijf!
Klop de dooiers met de suiker en een flinke eetlepel water los. Blijf hiermee doorgaan, tot het ei-geel mengsel wittig begint te worden. Helemaal wit wordt het niet, maar meer crème kleurig.
Smelt de boter in een pannetje en klop dit door je ei-geel mengsel heen.
Vervolgens roer je de bloem en het snufje zout er doorheen en daarna beetje bij beetje de melk. Je zult zien dat je nu best een nat papje hebt. Dit geeft niet, dat hoort zo. Het gaat namelijk nog raarder worden in de volgende stap.
Schep het opgeklopte eiwitschuim er nu bij en meng dit er met de garde doorheen. Echt mengen, niet kloppen! Als je nu naar je beslag kijkt zie je waarschijnlijk iets heel raars met allemaal klontjes. Dit is precies de bedoeling!
Bekleed de bodem van je bakblik met een stukje bakpapier en giet het beslag er voorzichtig in. Hij mag helemaal tot de rand vol, hij zal namelijk amper uitzetten.
Plaats de taart voor 45 a 50 minuten midden in de oven. Als je hem eruit haalt zal de cake mooi bruin zijn aan de bovenkant, maar nog wel wiebelen als je hem beweegt. De taart moet nu nog minimaal 2 uur de koelkast in om verder op te stijven.